Ruchomy szalunek samojezdny

Ocena: 0
6353

Szalunek samojezdny NOEtec krótko przed pierwszym zastosowaniem
Fot. Noe Pl


Tunel dzieli się na leżący w części zachodniej odcinek górniczy o długości ok. 200 m oraz leżący na wschodzie odcinek o podobnej długości z otwartą zabudową. Górniczy odcinek tunelu położony jest w 2/3 części w twardym piaskowcu, a w 1/3 w mniej wytrzymałej luźnej skale klasycznej. Przechodzi on z małym przykryciem pod obszarem brzegowym strefy części centralnej miasta Neckargemünd. Ze względu na warunki geologiczne odcinek ten był budowany z obu stron.


Montaż konstrukcji nośnej z dźwigarów systemu NOEtec
Fot. Noe Pl


Montaż samojezdnego szalunku systemu NOEtec w warunkach ograniczonego miejsca
Fot. Noe Pl

Prace związane z wysadzaniem i zabezpieczeniem
W zachodniej części, twarda skała musiała zostać odłamana metodą drążenia przy pomocy materiałów wybuchowych. We wschodniej części, ze względu na występującą tam klasyczną luźną skałę oraz zabudowę, budowa tunelu musiała być wykonywana z jak najmniejszym osiadaniem. Zanim możliwe było rozpoczęcie budowy właściwego tunelu dokonano drążenia za pomocą dwóch przecisków rurowych od górniczej ściany oporowej aż do skały. Służyło to m.in. zapewnieniu stałej podpory późniejszej skorupy tunelu. Dopiero potem, etapowo wyłamano przekrój tunelu, który zabezpieczono tymczasowo za pomocą betonu natryskowego.

Samojezdny szalunek systemu NOEtec
W celu wykonania ostatecznej skorupy tunelu wykonawcze przedsiębiorstwo budowlane – firma Baresel ze Stuttgartu – zaprojektowała, wspólnie z biurem technicznym Noe, pierwszy samojezdny szalunek NOEtec do budowy tunelu metodą górniczą. Jego budowa została wykonana z elementów systemu konstrukcji zespołowej systemu NOEtec. W stosunku do konwencjonalnego samojezdnego szalunku stalowego możliwa jest redukcja czasu budowy i montażu o ok. 50%. Przynosi to dodatkowy zysk pod względem logistyki budowy i zmniejsza koszty o ok. 50%.

Konstrukcja zespołowa systemu NOEtec składa się jedynie z niewielu części systemowych – dźwigara, zastrzałów, zamków łączących i trzpieni – które można szybko zamontować. Nadzwyczaj elastyczny system oferuje ekonomiczne rozwiązanie dla niemal wszystkich zadań związanych z szalowaniem w budowie inżynierskiej.


Montaż poszycia na samojezdnym szalunku systemu NOEtec
Fot. Noe Pl


Szalunek samojezdny systemu NOEtec w pozycji betonowania
Fot. Noe Pl

Prototyp z systemu konstrukcji zespołowej
Zaprojektowany na odcinki o długości 10 m samojezdny szalunek NOEtec pracuje – z powodu różnych geometrii podłoża – na odsadzkach fundamentowych. W tym celu wymagana jest dodatkowa konstrukcja dolna mechanizmu jezdnego. Sam mechanizm jezdny wyposażony jest w silniki elektryczne, za pomocą których można przesuwać konstrukcję jako całość, oszczędzając czas, a przede wszystkim zwiększając bezpieczeństwo.

Budowane na niej rusztowanie nośne z dźwigarów systemu NOEtec jest zaprojektowane tak, aby cały ciężar został wyrównany przez odsadzki fundamentowe. Samojezdny szalunek o długości 12 m jest skonstruowany tak, aby elementy szalunkowe mogły być wysuwane (o 50 cm) w celu łatwego czyszczenia z boku oraz od góry – decydujący argument do zastosowania w przypadku przebijania tunelu góry Hollmuth.


Rozściełacz masy betonowej w samojezdnym szalunku systemu NOEtec
Fot. Noe Pl

Koncepcja „na miarę“
Prace są jeszcze w toku. Za pomocą samojezdnego szalunku NOEtec możliwe jest wykonanie dwóch lub trzech odcinków pracy tygodniowo, tak, że 24 odcinki zostaną zabetonowane w ciągu okresu niewiele dłuższego niż trzy miesiące, a skorupa tunelu ukończona w planowanym czasie.

Dowodem na to, że firma Baresel chętnie korzysta z samojezdnego szalunku NOEtec jest fakt, że przedsiębiorstwo budowlane już planuje zastosowanie samojezdnych szalunków NOEtec przy następnych projektach. Szalunek wsporczy NOEtec do budowy inżynierskiej jest tak elastyczny, że w dowolnym momencie możliwa jest bezproblemowa przebudowa do innych przekrojów tunelu.

Źródło: Budownictwo monolityczne, nr 3 (6) 2011
PODZIEL SIĘ:
OCEŃ: